wtorek, 6 maja 2014

Nosiło mnie!

      Najpierw wiadomości z frontu pogodowego: ZIMNO! Kolejne nocne przymrozki zniszczyły nam sporo roślin, w tym nawet pomidory w tunelu, które zwykle znosiły dobrze Zimnych Ogrodników. Zwarzyło pędy szparagów, liście orzecha i kilku innych drzewek i pewnie też zawiązki owoców na śliwach i gruszach. Jabłonie przezornie wstrzymały kwitnienie i otuliły pączki kwiatowe, żeby dopiero dziś pozwolić im wyjrzeć na świat. Trudno, taka gmina... Miałam już przymrozki w czerwcu, więc się nie przejmuję. Tym bardziej, że większość wrażliwych roślin bezpiecznie zadekowana albo jeszcze nie wysiana.

     Mika zapytała mnie, co robiłam w długi łykend i gdzie mnie znowu poniosło, a że Mice się nie odmawia, to niniejszym robię sprawozdanie.
      Otóż poniosło mnie i moją kuzynkę aż za Chełm, do krainy Jakuba Wędrowycza czyli w okolice Wojsławic, do Utygan. Utygan to moja ulubiona Wiedźma i zielarka, jakich mało, ale przede wszystkim mądra przyjaciółka. Nie chodzi o to, że zna się na ziołach, bo wielu ludzi się zna, ale o to, jak przenikliwie i mądrze widzi człowieka i powiązania między człowiekiem i naturą, między naszym organizmem, a prawami Natury. Ciągle się od niej uczę, ciągle poznaję coś nowego i nieco inaczej widzę świat.
    Często mamy do zielarstwa stosunek "sklepikowy" - chcemy ziółko, które od razu pomoże nam na ból głowy, na serce czy wysypkę, tymczasem to nie bardzo tak działa. Każda osoba jest inna, jej organizm jest niezwykle skomplikowanym systemem powiązań - tak więc i zioła powinny być dobierane indywidualnie. A człowiek powinien być traktowany jako całość, a nie tylko zespół objawów. Te same objawy mogą być spowodowane całkiem różnymi przyczynami i to przyczyny trzeba leczyć. Tego więc uczę się z wielkim zapałem.
     Zawsze wierzyłam w zioła, ale chyba traktowałam je odrobinę lekceważąco, jako ubogie krewne "prawdziwych" leków (chociaż tych prawdziwych unikałam, o ile się dało, bo to głównie one rozwaliły mi organizm). Dopiero kiedy zaczęłam czuć się bardzo źle, a oficjalna medycyna nie umiała mi pomóc, spróbowałam leczenia ziołami, ale też innymi suplementami (tanimi i na wyciągnięcie ręki) oraz zmianą diety. I stał się cud, w który nie wierzyłam: dolegliwości ustąpiły! Organizm pomału reguluje się na normalną pracę, a ja po raz pierwszy od lat mogę chodzić bez bólu (miałam coś, co nazywa się ostrogami) i pracować bez bólu pleców ("Cóż, nic na to nie poradzimy, ma pani zadawnioną skoliozę i dyskopatię" - tak mi mówili lekarze). Uregulowała się praca tarczycy, trzustki, poziom hormonów. Teraz pracuję nad utratą tuszy, która zwaliła się na mnie wskutek huśtawki hormonalnej. Ale już czuję się o niebo lepiej, niż jeszcze w zeszłym roku.
     Dyskutowałyśmy więc nie tylko o ziołach, ale też i przede wszystkim o życiu i o Równowadze. Także o babskich rzeczach, jak to wiedźmy. Tak żeśmy się rozochociły, że wypróbowałyśmy na sobie wzajemnie, wszystkie trzy, coś, co nazywa się masażem miodem. Bardzo piękna nazwa dla piekielnych "szczypów z zakręcaniem", jak to nazwałam. Mocno bolesna, ale skuteczna metoda na bolące stawy, krzyże czy kręgosłupy. Przy okazji peeling skóry i depilacja, tyle, że nie należy go stosować tam, gdzie by się naprawdę przydał, bo skóra jest tam zbyt wrażliwa i węzły chłonne pod nią. No, na łydki można, ale nie wiem, czy szybko się zdecyduję. Za to moje kolana chodzą na nowo luźno i sprawnie.

      Po drodze wpadłam do Kaliny, którą już dawno chciałam poznać. Solą ziemi są poeci oraz ludzie umiejący postrzegać dobro i piękno oraz cieszyć się nim. Obie te cechy tak rzadko można spotkać razem! A Kalina właśnie taka jest. Wrażliwa, radosna, mądra i pełna poezji. Praktyczna i ciepła, otwarta i czuła. Piękna dusza w przepięknym miasteczku, promieniejąca szczęściem. Jestem niezwykle zaszczycona, że mogłam Cię poznać, Kalino. Dostajesz ode mnie zaszczytne miano Barda (Twój mąż będzie wiedział, o co chodzi), bo jak nikt pasujesz do niego.

Fotografia znaleziona w necie, ale mnie urzekła. I bardzo pasuje do tego, co widziałam po drodze.

25 komentarzy:

  1. Jagódko, to ja miałam przyjemność i zaszczyt poznać wyjątkową Ciebie- wpasowałyście się do mnie cudnie, jakbyśmy się znały od lat:) NO i wypróbowałam na was moje kulinarne eksperymenty, a że żyjecie zdrowe i całe, znaczy, zjadliwe było:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Żyjemy i się oblizujemy. Ja muszę normalnie napad na Twoją spiżarnię zrobić i trochę tych ogórków kiszonych wynieść albo sama się nauczyć, bo nie zdzierżę. Kotleciki już robiłam!

      Usuń
    2. Kotleciki z selera, wegetariańskie :)))

      Usuń
  2. Ojejku! Aleście miały fajnie! Super. Kalina, no że mi nie powiedziałaś, ej ty! ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pewnie będą jeszcze inne okazje, a my u niej byłyśmy naprawdę na chwilkę.

      Usuń
    2. Ale że co nie powiedziałam? Że mi ogórków słoik wyjadły? Spokojnie, mam jeszcze pół piwniczki:)

      Usuń
    3. Kalina, Twoje ogórki (pikle, nie kiszone) co je robię od paru lat cieszą się niesłabnącą chwałą :D

      A to miodowe szaleństwo miałam okazję przeżyć i jedyne z czym się to da porównać to depilacja robiona przez wyjątkowo wredną kosmetyczkę :D Ale na kolanku tak nie boli i chyba mężowi zrobię. Mam nadzieję, że mi oka nie podbije.

      Usuń
    4. Pewnie nie, ale ręczyć nie można... I wtedy by było "bo miód był za słodki...."

      Usuń
  3. Fajnie, że blogowy świat przeradza się ten rzeczywisty, bardziej namacalny. Ech, ciągle marzy mi się zlot bloginek:)
    Jagoda, ale że ten miód wcierać w kolano na ten przykład?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ech, to taki specjalny sposób jest. Najpierw smaruje się leciutko podgrzanym, płynnym miodem, a potem klepie się w taki specjalny sposób, nie da się tego opisać, mus zobaczyć, bo specjalnie rękę układać trzeba. I odrywać też specjalnie, robiąc tego "szczypa z zakręcaniem". I tak bardzo długo, a potem się go zbiera ręką, też w odpowiednim momencie i tak aż do czysta. Miód wchodzi w skórę, zanosząc swoje witaminki, a jednocześnie wyciąga wszystkie paskudztwa. No i rozgrzewa, a krew krąży, jak szalona. Tylko to piekielnie boli! Pierwsza zasada: Nie bić masażystki! to nie jest wcieranie, to wpychanie i odrywanie! Razem z połową skóry! (Przesadzam)

      Usuń
  4. A ja tam po drodze byłam, to znaczy jeszcze mnie nie ma, tak więc do następnego razu :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tam po drodze to kilka osób jest, ale wszystkich nie da rady odwiedzić....

      Usuń
  5. Chyba za trudne to jest z opisu tylko. Ale jeśli z połową skóry, to przynajmniej depilacja powinna być skuteczna:)))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie mówię, że trudne, tylko, że trzeba zobaczyć. Łatwe jest, ale ten układ ręki i moment, w którym trzeba zacząć zbierać miód i czyścić (nie należy go zmywać, dopiero potem można przemyć) - to najlepiej naocznie się przekonać.

      Usuń
  6. Jagódko, dzięki za wpis! Czuję się inspiratorką:))) Nie pisz zbyt pochopnie, że mnie się nie odmawia, bo jeszcze wykorzystam:)))
    Zazdroszczę ci takich spotkań jak z Utygan i Kaliną. To fantastyczne, że takie osoby znajdują się przez internet. Szkoda, że tak daleko ode mnie mieszkacie...
    Hana, twój pomysł zlotu też mnie zaczyna prześladować...
    Jagodo, pozdrawiam ciepło.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mika, Ty spotkałaś się za to z Haną! Każdy ma kogoś, kogo może zobaczyć. A że wszystkich się nie da, to tym lepiej - zawsze ktoś zostaje na przyszłość.

      Usuń
  7. I z Kretowatą, Pacjanem, Mnemo...
    Wierzę, że wszystko jest kwestią czasu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hana, zmówimy się, spakujemy do mojego autobusu i jazda na Wschód - ale będą miały miny!!!! ;)))))

      Usuń
    2. Uśmiechnięte od ucha do ucha!

      Usuń
    3. nie zapomnijcie o mnie babeczki :) my też na wschodzie!

      Usuń
    4. Ty i Kalina na Środkowym Wschodzie, Utygan na Południowym, ja na Północnym. Granice są dobrze strzeżone!

      Usuń
  8. Dobrze jest znać i poznawać takich ludzi. Nam też ostatnio udaje się poznawać fantastycznych ludzi z okolic, którzy są bratnimi duszami, mają podobną wrażliwość do naszej.
    Mogłabyś kiedyś napisać coś więcej o swojej ziołowej kuracji? Moja mama ma podobne problemy zdrowotne (przede wszystkim dyskopatię).
    Pozdrawiam ciepło!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No właśnie, chciałabym pomóc Twojej Mamie, ale nie mogę tak na odległość. Wiesz, czasem dyskopatia może być spowodowana różnymi przyczynami. Sama korzystam w tym przypadku z wiedzy innych, lepiej znających się ode mnie i Twojej Mamie też tak radzę.

      Usuń
  9. Chyba wiem o jakim klepaniu mówisz Jagodo, tak dziecku plecy "oklepywałam" kiedyś, to tak jakby bańki stawiać, bardzo skutecznie działało. Tak tulisz jakby dłoń, robi się w środku pusta jakby, i nie wali się na płasko, tylko stuloną dłonią puka i szybko odrywa, boli ale działa świetnie.
    Zapisałabym się na taki zlot wiedź, nawet chyba bym miała się czym podzielić. Z tęsknotą kobiety pozdrawiam was ze środkowej Polski.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To inny sposób, miód jakby wpycha się otwartą dłonią i potem energicznie odrywa się ją, ale nie całą, tylko tak jakby przekręcając w bok. Miód klei się do dłoni i pociąga skórę. Po pewnym czasie zmienia kolor i konsystencję i wtedy po oderwaniu dłoni trzeba ją wytrzeć. I tak dalej aż do wyczyszczenia ciała z miodu. I to ten ciągnący się miód powoduje ból, nie sam fakt klepania. ale skuteczne jest, przynajmniej dla mnie.

      Usuń