Ai, ai, ai aioli

       Zrobiłam dzisiaj słoiczek aioli z naszego czosnku, tego, który aromatem zabija muchy w locie. Od dzieciństwa lubię czosnek i często go podjadałam, czym ściągałam na siebie gromy całej rodziny, która uznawała go tylko w kiełbasie, oraz przezwisko śmierdziucha. dla mnie czosnek pachnie wręcz niebiańsko, co prawda taki świeży, a nie wydychany. Bo to jest niesamowicie rodzinne warzywo - jeśli wszyscy jedzą go zespół wespół to nikt potem nie czuje nieprzyjemnego zapachu, za to jeśli ktoś nie je, to cóż.... cierpieć musi.
      A moja matka zmieniła swoje upodobania i bardzo teraz czosnek lubi. Może dlatego, że cierpi na wysokie ciśnienie i jej organizm mądrze domaga się tego, co mu pomaga? Bo czosnek ma niesamowite właściwości lecznicze. Powtórzę za dr.Różańskim:

"Czosnek działa wykrztuśnie, napotnie, odkażająco, uspokajająco, moczopędnie, żółciopędnie, przeciwmiażdżycowo, odkwaszająco, przeciwrobaczo, przeciwdusznicowo, hipoglikemicznie (przeciwcukrzycowo); zwiększa odporność organizmu na choroby, reguluje wypróżnienia, “czyści krew”, hamuje wzrost poziomu cholesterolu we krwi, zapobiega odkładaniu na ściankach tętnic i żył cholesterolu. Sok ze świeżego czosnku zabija wirusy oraz bakterie cholery, tyfusu, zgorzeli gazowej, czerwonki i grypy.

Leczy grypę i inne choroby zakaźne oraz trądzik pospolity i wiele innych chorób skórnych.
Świeżą miazgą czosnkową przykładać na czyraki i owrzodzenia."

      Na południu Francji czułam się więc wspaniale, bo tam czosnek dodaje się niemal do wszystkiego, są nawet przepisy na zupę z czosnku! 
      Moja córka odziedziczyła to po mnie i teraz kiedy podsmażam na oliwie cebulę z czosnkiem na jakieś śródziemnomorskie danie, to obie pochylamy się nad patelnią i wąchamy jak narkomanki jakieś. Natomiast mąż niezbyt dobrze go trawi, uznaje tylko odrobinę i to w środku dnia, ale je!

      W ogrodzie czosnek bardzo się przydaje, chroni przed szarą pleśnią i innymi chorobami grzybowymi, dlatego dobrze spisuje się wśród truskawek, przy różach, pomidorach, ziemniakach i drzewach owocowych. Obsadziłam nim też winogrona, przynajmniej niektóre i widzę jego dobroczynny wpływ.
     Nie należy czosnku natomiast sadzić przy warzywach motylkowych: bobie, grochu, fasoli. Zresztą przy nich nie należy sadzić też ani szczypioru, ani cebuli, ani pora. 
     Trochę z tym łamigłówki, bo czosnek lubi ziemniaki, a bób też lubi ziemniaki, ale bób z czosnkiem się nie lubią....
      Z czosnku robi się też napary i gnojówki lecznicze. Napar z czosnku przeciwdziała chorobom na ziemniakach i pomidorach oraz przeciw moniliozie owoców pestkowych.

       W naturze dziki czosnek rośnie w dolinach rzek i strumieni, lubi więc gleby zwięzłe, lekko ilaste, bardzo żyzne. No i ma jaśnie pańskie wymagania: ma być porządnie mokro wiosną i na początku lata, a potem porządnie sucho, kiedy już zawiązuje główki.

     Czosnek można sadzić zarówno późną jesienią, jak i wczesną wiosną. Niby to inne odmiany, ale ja sadzę ten sam i się udaje. Z wiosennego sadzenia bywa nieco drobniejszy, choć jeśli lato jest długie i ciepłe, to ta różnica jest mało widoczna. Za to bardziej aromatyczny, moim zdaniem.

      U nas udaje się całkiem nieźle. Wprawdzie główki są nieco mniejsze, niż te w sklepie (nie wszystkie), ale chyba kilka razy mocniejsze.
  
        A co to jest to tytułowe aioli? Otóż trzeba mieć moździerz z drewna oliwkowego, a jeśli się nie ma, to jakikolwiek drewniany. Wrzuca się do niego obrane i pokrojone ząbki czosnku, trochę grubej soli i dokładnie rozciera się to na miazgę. Potem wlewa się po trochu olej (najlepiej dobrą oliwę z oliwek, ale można też inny) i ciągle uciera. W rezultacie otrzymujemy coś w rodzaju czosnkowego majonezu, który można zamknąć w małe słoiczki i postawić do lodówki. To dobry sposób przechowywania czosnku, zwłaszcza pod koniec zimy, bo ma tendencję do wyrastania. a z czym to się je? ano prawie ze wszystkim - z mięsem, z rybą, z chlebem, z sałatą jako dodatek do sosu, z twarogiem, można dodawać do zup i sosów.
     

Zdjęcie z netu. to polska odmiana Harnaś, którą i ja sadzę od lat.