Uniwersalna odtrutka

      Kiedyś w centrum Paryża mieściły się Hale, czyli po prostu gigantyczna giełda produktów spożywczych. Zaczynała ona tętnić życiem już nad ranem, otwierano stoiska oraz bistra. Do tych Hal jak muchy do miodu ciągnęli też strudzeni bon vivanci, którzy dopiero teraz kończyli swój wieczór. A przyciągała ich serwowana tam zupa cebulowa. Odkryli, że nic tak nie odtruwa i nie leczy zmęczonych alkoholem i używkami organizmów, nic tak nie zapobiega skutkom przepicia, jak właśnie ona (biedacy, nie znają kiszonych ogórków).
      I mieli słuszność. Cebula jest tak wspaniałym lekiem, a jej spektrum działania tak szerokie, że gdyby była mniej powszechna, to sprzedawano by ją na wagę złota. Odtruwa, zabija bakterie, wzmacnia odporność, usuwa nadmiar wody z organizmu, obniża poziom cukru, rozrzedza krew i likwiduje zakrzepy, zapobiega osteoporozie, działa dobroczynnie na stawy, zapobiega zawałom i miażdżycy. Dość? Nie? to ciągniemy dalej: leczy zatoki (jako inhalacja), poprawia gojenie się ran, leczy trądzik, wzmacnia włosy i paznokcie, działa jako naturalny antybiotyk, leczy kaszel.... .
     A na dokładkę przy gotowaniu i duszeniu w oleju nie traci swoich właściwości, jedynie smażenie na smalcu na odkrytej patelni osłabia jej działanie. I jest pyszna! Niektórzy nie trawią dobrze surowej cebuli, ale kto nie skusi się na zupę cebulową lub wykwintne cebulowe miseczki, nadziewane farszem mięsnym lub jarskim i zapiekane w piekarniku? Ja najbardziej lubię ją duszoną na oleju z dodatkiem pomidorów i ziół. Zaraziłam tym lubieniem całą rodzinę i cebula "schodzi" u nas w ilościach przemysłowych.
       W naszych stronach hoduje się dwa rodzaje cebuli: słodką, czyli tę wszystkim znaną, oraz gorzką, czyli szalotkę. Słodką rozmnaża się z nasion lub małych cebul z zeszłorocznego siewu, gorzka daje z jednej bulwki wsadzonej do ziemi kilka nowych jesienią, czyli rozmnaża się prze podział.
     A te peany pieję dlatego, że teraz jest dobry moment, aby kupić małe cebulki dymki i powiesić je w ciepłym miejscu, przy piecu lub kaloryferze. Tylko ich nie upiec, a ususzyć! Wtedy mniej mają tendencję do wybijania w pędy kwiatowe. Taka cebula z dymki jest wcześniejsza od tej z siewu i, moim zdaniem, lepiej się przechowuje.
     Na grządkach nie cierpi świeżego nawozu, nawet na świeży kompost kręci zielonym noskiem, niemniej potrzebuje dobrej, próchnicznej ziemi. Jej ulubionym sąsiedztwem jest marchewka, truskawki, pomidory, pory, brokuły, koper, sałata, buraki, cząber i rumianek.   Stanowczo nie lubi za to grochu i fasoli.
    Uprawiajmy więc cebulę, jej wianki późnym latem tak pięknie zdobią ganki i werandy! A my będziemy zdrowsi.