Nie boję się chemii, ale...

       Należę  do pewnej grupy dyskusyjnej neowieśniaków. Wrzuciłam tam taki post i niektórzy żalą się, że nie mogą go skopiować. Daję więc go tutaj, bo może kogoś zainteresuje.
       Gorące dyskusje na temat mięsa mamy za sobą i przed sobą, to może wrzucę kamyczek w inny staw. Chodzi o chemię w rolnictwie. Wiadomo - nie używam. Tyle że nie z powodu jakiegoś irracjonalnego strachu, a z przyczyn logicznych i naukowych. Taka już jestem - muszę mieć dowody, żeby coś przyjąć. Z góry przepraszam, że dowody, którymi operuję pochodzą z Francji, ale w Polsce takich nie znalazłam. Pestycydy, biocydy, nawozy sztuczne i inne -ydy są takie same.
Otóż: we Francji uznano chorobę Parkinsona prowokowaną przez pestycydy jako chorobę zawodową rolników. Dotyczy ona także tych, którzy stykają się stale z produktami w ten sposób traktowanymi (pracownicy skupów, młynów, przetwórni) oraz konsumentów. Drugą chorobą uznaną za zawodową dla rolników i ich rodzin są nowotwory spowodowane również pestycydami i herbicydami. Najczęściej ich ofiarą padają dzieci rolników. Kilka innych chorób czeka w kolejce na uznanie za takie.
Druga rzecz: ponad 80% gleb uprawnych we Francji to gleby martwe. To znaczy, że nie ma w nich żadnego życia. Materia organiczna nie może być rozłożona. Nie ma próchnicy. Erozja powodowana przez wiatr i wodę osiąga rozmiary klęski narodowej. Pozostaje czysty piasek, na którym nie da się niczego uprawiać bez masywnego dostarczania nawozów sztucznych i wody. A to kosztuje... Powodzie, nieznane dawniej, a tak częste dzisiaj, zaczęły się w tym kraju w momencie, kiedy usunięto żywopłoty oddzielające pola i zaczęto na dużą skalę stosować środki chemiczne.
Mechanizm jest już znany i uznany: na początku stosowanie nawozów i środków chemicznych zwiększa spektakularnie plony. Nic dziwnego - gleba jest jeszcze żywa. Szybko jednak plony spadają, pojawiają się nowe choroby i trzeba coraz więcej środków chemicznych, coraz więcej wody... coraz drożej wychodzi wyprodukowanie plonów.
Stwierdzili też ostatnio, ku swemu wielkiemu zdziwieniu, że specjalizacja i gospodarstwa wielkopowierzchniowe wcale nie są wydajne. Niewielkie, zróżnicowane gospodarstwa ekologiczne mają takie same, a nawet wyższe plony z hektara, przy o wiele mniej kosztownych metodach. Skutek: dochód jest o wiele wyższy. Trzeba tylko znać metody, posiadać wiedzę o wiele większą, niż w rolnictwie chemicznym oraz większą elastyczność. Bo są sposoby i na chwasty i na nawożenie. Po prostu dobre rolnictwo ekologiczne wymaga większej inteligencji...
Trzecia sprawa, też naukowa: stwierdzono spadającą na łeb na szyję wartość odżywczą warzyw i owoców. Widziałam nawet tabelki, ile było danej witaminy czy mikroelementów w danym owocu 25 lat temu, a ile dzisiaj.
Nie boję się chemii, po prostu widzę, że to ślepy zaułek bez przyszłości. Za starzy już byliśmy, żeby zająć się uprawą pól i za mało mieliśmy wiedzy, ale zajęliśmy się ogrodem i warzywami. I jedno Wam powiem: można na słabej ziemi osiągnąć duże, zdrowe plony o nieporównywalnym smaku i wartości. Poza tym sama ziemia polepsza się z roku na rok, zamiast ubożeć. Są sposoby, żeby praca nie była zbyt ciężka. Jednak to prawda, jest jej trochę więcej. Ale to może lepiej? Mniej by było bezrobocia.
Korzystałam z wielu materiałów,większość z nich jest niestety, w języku francuskim, ale np. artykuł o spadku właściwości odżywczych ma odsyłacze do źródeł angielskich. Niektóre z nich to:
1. Publikacje państwa Lydia i Claude Bourgignon, naukowców specjalizujących się w mikrobiologii gleby.
2. Artykuł zamieszczony tutaj (o właściwościach odżywczych owoców i warzyw):  http://www.bastamag.net/Faudra-t-il-bientot-manger
3. Film "Zanim przeklną nas dzieci" https://www.youtube.com/watch?v=9-h6e86stIQ&list=PLB0189586657DBFC1   i     https://www.youtube.com/watch?v=WuW-XejeZJE
4. Lista chorób zawodowych rolników we Francji wraz z komentarzami.